Hulpverleners die betrokken zijn bij (vecht) scheidingen weten dat het ingewikkeld is om een goede manier van hulpverlenen te vinden die werkt bij de ex-partners en ook zeker bij de kinderen. Het systeem is uit elkaar gevallen wat vaak ruzie, verdriet, verlies en onzekerheid met zich meebrengt. Juist omdat het zo moeilijk is om hier een weg in te vinden is het belangrijk dat de hulpverlening hier goed op aansluit. En is het belangrijk dat alle betrokken partijen (rechters, advocaten, hulpverleners en het sociale netwerk) zoveel als mogelijk met elkaar samenwerken om een gezamenlijk plan te volgen.Wat is het goed om te horen dat er vanuit ‘Scheiden zonder schade’ wordt onderzocht wat nu daadwerkelijk werkt. Scheiden zonder schade is bijna onmogelijk, maar het is een mooi streven.

Twee belangrijke speerpunten zijn het voorkomen van een juridische strijd en het versterken van de eigen kracht en het probleemoplossend vermoeden van de ex-partners en het sociale netwerk.

Wat ook een belangrijk punt was waar naar gestreefd wordt is dat er wordt gekeken naar een steunfiguur voor het kind. Een persoon (opa, oma, vriend etc.) met wie hij/zij kan praten over hoe het gaat en dat er gesproken wordt over wat er allemaal gaande is. Het is zo belangrijk dat de kinderen worden gezien en gehoord. Vaak worden de kinderen onder andere de dupe van de scheiding tussen ouders. En verandert enorm veel in hun leven en ‘dienen zij zich aan te passen’. En daar heeft een kind hulp bij nodig.

Laten we als hulpverleners een team zijn rondom het gezin en een gezamenlijk doel nastreven. Namelijk de ouders ondersteunen om van ex-partners naar ouders van hun kinderen te helpen met communiceren. En de kinderen goed in het oog houden en echt bekijken wat het kind nodig heeft en daarop anticiperen.